نژاد پرستي از نظر اسلام
نويسنده : دکتر روح الله عباسي
ان الحمد لله نحمده و نستعينه و نستغفره و نعوذ بالله من شرور انفسنا و من سيئات اعمالنا من يهده الله فلا مضل له و من يضلل فلا هادي له و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريک له و نشهد ان محمدا عبده و رسوله صلي الله عليه و سلم، اما بعد:
دين مبين اسلام يک دين عالم گيري است که کسي که آنرا قبول کرده هميشه او را به طرف تمدن و ترقي و فلاح دعوت و رهنمايي مينمايد و اين دين دينيست که تمام ابعاد زندگي بشر را مورد بحث قرار داده و چيزي را نصيب بشر ميکند که بخش هاي مادي و معنوي بشر به آن ضرورت دارد.
در دين اسلام نژاد پرستي مذموم قرار داده شده و معيار فضيلت و برتري فقط و فقط تقوي قرار داده شده و بس.
الله تبارک و تعالي در کتاب آسماني خود چنين ارشاد ميفرمايد:
"يا ايها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثي و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقاکم ان الله عليم خبير ○"ترجمه: اي مردم من شما را از يک زن و مرد آفريده ام و شما را به شعبات و قبيله ها تقسيم نموده ام صرفا بخاطر تعارف يکديگر، واقعا بهترين شما با تقوي ترين شماست و الله تعالي دانا و با خبر بر همه چيز است.
اگر به ارشاد بالايي الله تبارک و تعالي دقت بکنيم مطالب ذيل از آن بر مي آيد:
از آيه مبارک فوق واضحا آشکار ميشود که خلقت انسان از يکجا شدن زن و مرد بوجود مي آيد بناء انسان از اختلاط يک جنس خاک بوجود آمده پس اين هم جنسيت مقتضي اينست که انسان ها نبايد در جامعه انسانيت رنگ – نژاد – قبيله – لسان – نسب و غيره را مد نظر داشته باشد
زيرا در نظر گرفتن نقاطي که يادآور شديم نزد الله هيچ ارزشي ندارد بلکه يگانه چيزيکه
براي الله تبارک و تعالي پر ارزش بوده و انسان را به خالقش متوصل مينمايد تقوي است.
در جامعه انساني تقوي يک غذاي روحاني است که انسان را در جامعه انساني برتري دنيوي و آخروي ميبخشد و انسان مبارک و با سعادت مينمايد.
رسول خدا صلى الله عليه و سلم هم معيار برتري و بهتري را تقوي قلمداد کرده است و چنين ارشاد مينمايد:
عن ابي هريره رضى الله عنه قال: سـئل رسول الله اي الناس اکرم ؟ قال: اکرمکم عندالله اتقاکم (روايت بخاري)
دين مقدس اسلام يک دين تعادل و انصاف بوده و هيچ اهميتي به قوم پرستي – لسان پرستي – نژاد پرستي قائل نيست و کسي که به اين نوع اعمال دست ميزند مورد نفرت قرار ميگيرد.
پيامبر عظيم الشان اسلام رسول خدا صلى الله عليه و سلم در اين مورد چنين ميفرمايد :
عن ابي هريره رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم :ان الله لا ينظر الي صورکم و اموالکم و لکن ينظر الي قلوبکم و اعمالکم. (ابن ماجه(
در روايت ديگري رسول خدا صلى الله عليه و سلم ارشاد ميفرمايد که معيار برتري و فضيلت فقط و فقط تقوي ميباشد و رسول گرامي اسلام چنين ميفرمايد :
المسلمون اخوه لا فضل لاحد علي احد الا بالتقوي. (طبراني(
جامعه انساني از نقطه نظر اسلام به دو دسته تقسيم ميشود که يکي قشر با تقوي است و ديگري هم قشر بي تقوي .
قشر با تقوي عبارت از کساني هستند که تمام اصول و اساسات اسلام برايش قابل قبول باشد و هم چنان پيغاماتي را که الله تبارک و تعالي فرستاده آنرا مشعل راه زندگي خود قرار ميدهد.
و بايد ياد آور شد که خود تقوي يعني چه ؟
تقوي به معني وقايه يا مانع قرار دادن بين خود و و عذاب هاي الهي يه به عبارت ديگر زمانيکه از امير المومنين عمر رضي الله عنه در مورد تقوي برسيده شد که تقوي چيست عمر رضي الله عنه چنين جواب ارائه مينمايد:
حضرت امير الموُمنين از سوال کننده پرسيد که آيا از بياباني گذر کرده اي ؟ گفت بلي گفت در آن بيابان گياهان خاردار و بته هاي خار دار موجود بود ؟ گفت بلي پس وقتي ميخواهي از اين بيابان که داراي گياهان خار دار است عبور و گذر نمايي چه بايد کرد؟
در جواب گفت با احتياط و مراقبت خود را خوب جمع و جور ميکنم و لباسم را نيز حفا ظت ميکنم
تا نشود کدام خاري لباسم را باره نکند. يعني با مراقبت کامل از همچون بياباني عبور ميکنم .پس گفت تقوي همين است . يعني در دنيا طوري انسان زندگي که هيچ خاري از خارهاي گناه بر دامن انسان نچسبد و دامن انسان آلوده به گناهان نشود .يعني انسان در دنيا با مراقبت کامل اگر زندگي کند و در زندگي بي تفاوت و بي پروا نباشد اين عمل انسان را تقوي معرفي ميکنند. يا به تعبير ديگر خداوند را در تمام صحنه ها و لحظه هاي زندگي با خود داشتن و از او غافل نماندن تقوي است. قشر دوم عبارت از قشر بدون تقواي است که ايشان ضد عقايد و اصول اسلام حرکت ميکنند و از پيغامات فرستاده الله سرباز ميدارند.
پس تقوي معيار برتري – و ضامن ترقي اقتصادي – فرهنگي – نظامي – سياسي و اجتماعي انسان در جامعه ميباشد و موانع را که سد راه اين بيشرفت ها ميشود بر طرف مينمايد زيرا خداوند متعال چنين تضمين نموده است :
"و لو ان اهل القري آمنوا و اتقوا لفتحنا عليهم برکات من السماء و الارض و لکن
کذبوا فاخذناهم بما کانوا يکسبون" (الاعراف(
ترجمه : ا گر اهالى قريه ها (دو صفت يکي) تقوي و ايمان به الله داشته باشند ما دروازه هاي رحمت و برکات آسمان و زمين را براي ايشان باز ميکرديم ولي ايشان آيات ما را دروغ پنداشتند پس ما هم ايشانرا به سبب اعمال شان گرفتار عذاب کرديم.
پس مقتضاي عقل سليم تقوي پيشه کردن است زيرا سعادت دارين را به همراه دارد و ضمانت اين سعادت را ذات حي لا يموت نموده است و از اين بالاتر ضامن وجود ندارد .
از خداوند التماس توفيق عمل براي خود و تمام مسلمين روي زمين را خواهانم .
و صلي الله تعالي علي خير خلقه محمد و علي آ له و صحبه و سلم
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
ارسال یک نظر