هرچندکه اهل سنت نیز به این عیب تا حدودی گرفتارند، اما بیماری شیعه از نوع حاد آن است و دلایلم اینها است
1 –خلع لباس روحانیون گناه کار، یک مجازات از طرف دادگاه روحانیت شیعه است یعنی اونها روحانیون مخالف را مجبور میکنند که از لباس روحانیت بیرون آیند ،پس هرگز به مردم عادی اجازه نمیدهند که لباس خمینی را بپوشند
2 - بودن دادگاهی خاص برای روحانیون ؛جدا از دادگاه های عادی؛ نیز بدعتی است که در زمان رسول الله نبوده است، عالم بزرگی مثل حضرت علی، در همان دادگاهی محاکمه شد که یک مسلمان عادی یا حتی یک یهودی عادی محاکمه شد.
3 – در عکسی دیدیم که در قم روحانیون جایگاه پمپ بنزین مخصوص خود را دارند که بزرگ بر سر در آن نوشته جایگاه مخصوص روحانیت!!
4 – در سالهای جنگ ایران عراق، مدتی در جبهه سومار بودم یک فرمانده مکتبی داشتیم که هم سخنرانی میکرد هم پیش نماز ما بود. یک روز نماز مغرب را پشت سرش به جماعت خواندیم بلند شدیم تا به عادت شیعه نماز عشا را فورا بخوانیم که از صف های آخر یکی بلند شد و گفت : < امام خمینی فتوا داده جایی که روحانی باشد نماز به امامت غیر روحانی جایز نیست و من یک طلبه هستم اما چون در جبهه هستیم لباس روحانیت بر تنم نیست >
و در آخر گفت من اصراری ندارم امام جماعت باشم اما فتوای امام این است، اگر مقلد ایشان هستید.
و فرمانده جایش را به او داد و به پیشنمازی او نماز عشا را خواندیم که الله از گناه من بگذرد آمین
پس میبینید که
که نه علم و نه تقواست نشان آدمیت،
که همین لباس زیباست نشان برتریت !!
و این یک بدعت شنیع و زشت است.
5 – اگر یک آدم عادی لباس روحانیت بپوشد، این در ایران جرم است پس جواب عالم شیعه به سوال بالا داد، جوابی از سر مجادله بود نه حق خواهی!!
این رسم جدا بودن لباس روحانی و غیر روحانی ، از یهود و نصارا بما رسیده و در عصر صحابه و بعد از آن ،لباس عالم و عامی فرقی نداشته است و عالم امتیازاتی جدا نداشته و تافته ای جدا بافته نبوده است .
گفتم این عیب بصورت خیلی کم رنگ تر در اهل سنت هم است
چرا عیب را بپوشانیم و مجادله کنیم ؟ چرا حق را نپذیریم وچرا به سنت رسول الله برنگردیم؟